Als minderbroeder franciscaan was het Zonnelied geen onbekende voor broeder Maarten Lemmers ofm. Het Zonnelied komt regelmatig voorbij op franciscaanse feesten, inkledingen, professies, jubilea en bij uitvaarten van broeders en zusters. In 2009 inspireerde het lied hem tot een schilderij. Schilderen is een grote hobby van Maarten. Hij beeldde Franciscus af die geknield het Zonnelied zingt. Om hem heen zien we een krans van de bezongen elementen.

Min of meer vanzelf dichtte hij er een ‘hertaling’ bij. Een kaartje met deze tekst en afbeelding kwam bij een franciscaans geïnspireerde groep uit Breda terecht. Zij vonden de tekst zeer geschikt voor sacred dance. Tot die groep behoorde ook Marjan Henken-Cremer. Zij voorzag Maartens tekst van een notenbeeld, zodat het lied nu ook gezongen kon worden door een koor. Er bestaat zelfs een opname van op cd van dit lied, een gelegenheidsopname van een Nijmeegs kerkkoor.

“Het Zonnelied maakt me duidelijk dat Franciscus een zintuiglijk ingesteld man was”, zegt Maarten Lemmers desgevraagd. “Hij was iemand die door de schoonheid van de natuur was gegrepen. Dat spreekt mij aan. Franciscus analyseert niet de wereld die hem omringt. Nee, hij gaat ervoor door de knieën. En als vanzelf borrelt er dan vanuit zijn hart een lied op.”

Interessant vind Maarten hoe Franciscus zuster Water aanduidt: la quale é multo utile et humile e pretiosa et casta. Zuster Water is van groot nut. Want wat zouden de mensen zijn zonder water? En toch, het water doet niet uit de hoogte vanwege het grote nut dat ze heeft voor al wat leeft. Integendeel, het water zoekt altijd de laagste plaats op.”

“Het water is kostelijk. Ja, zo kostelijk als het glas water waarmee je je hevige dorst mag lessen. En zuster Water is kuis, zegt Franciscus. Hoezo kuis? Het water kan zich toch niet actief toeleggen op de deugd van de kuisheid? Nee, maar vanwege haar doorzichtigheid is zuster Water kuis. Ze is voor jou zonder een dubbele agenda, zonder troebele bijbedoelingen. Onze gelofte van kuisheid zou heel wat meer inhoud krijgen wanneer ons in grote eenvoud de castitas van Zuster Water voor ogen zou staan.

Het moeilijkst te vertalen vond Maarten vers 11, de passage waarin Franciscus allen gelukwenst die vrede vinden in wat ze te dragen kregen. “Zij zullen van de Allerhoogste zelf een kroon ontvangen, staat er. Ik heb eigenlijk niet zoveel met die gekroonde hoofden van onze wereld. Maar misschien kunnen die mij meer nabij komen wanneer er ondanks alles vrede van hen uitgaat.”

Hans-Peter Bartels ofm