De jongeren waren nog nooit in een klooster geweest en we waren benieuwd welke waarden volgens hen wel of niet bij een klooster zouden passen. Daar hadden ze een redelijk goed beeld van.

Om even wat energie kwijt te raken, speelden ze een soort memoryspel met omgekeerde bekertjes die door de tuinkamer verspreid stonden. Weer op hun plek kregen ze van broeder Giovanni uitleg over de stille aanbidding. Voor alle vormelingen was dit de eerste keer dat ze deelnamen aan een stille aanbidding en vooral de stilte vonden ze wel heel erg lang duren.

Na de lunch met friet was het dan eindelijk tijd voor een rondleiding. De jongeren mochten kiezen wat ze het eerste wilden zien. De gaafste plek of de belangrijkste plek van het klooster. Over de belangrijkste plek hadden ze wel ideeën, dus wilden ze de gaafste plek als eerste zien. Broeder Jan nam ze mee naar de bibliotheek en pakte het zwaarste boek, Neerlandia catholica uit MDCCCLXXXVIII (of gewoon 1888) uit het schap. Een heel oud boek waarin ook de parochie uit Cuijk te vinden was.

Al dwalend door het klooster, moest er even op het orgel gespeeld worden en werd de klok geluid. Uiteindelijk werd de belangrijkste plek van het klooster ontdekt, de bron of put als symbool van God.

Het bezoek aan het klooster werd afgesloten met een spelletje Jenga waarbij broeder Giovanni werd uitgedaagd door de jongeren om de moeilijkste blokjes uit de toren te halen.

Fransje

Dit verslag verscheen eerder in het magazine Minderbroeders Franciscanen, 2025, editie 1.