Dag van het Jodendom, het in praktijk brengen van Nostra Aetate
Tijdens het Tweede Vaticaans Concilie verscheen, dit jaar 60 jaar geleden, het document ‘Nostra Aetate’ (Latijn voor ‘In onze tijd…’) waarin de Kerk haar houding ten opzichte van andere religies herzag. Eeuwenlang propageerde de Kerk de zogenaamde ‘vervangingstheologie’. Deze gaat ervan uit dat het christendom het jodendom verving. In de nieuwe houding van de Kerk erkende zij dat uit niets in de Bijbel blijkt dat God, Jezus of de apostelen het jodendom verwierpen. Sterker nog: God is een eeuwigdurend verbond met de joden aangegaan en heeft dat nooit verbroken. De Kerk was en is zich namelijk pijnlijk bewust dat de anti-judaïstische opvattingen die zij eeuwenlang had en propageerde een belangrijke aanleiding was van eeuwen van Jodenhaat, pogroms en uiteindelijk de Holocaust of de Sjoa: de moord op zes miljoen Joden door de nazi’s. Met Nostra Aetate wilde de Kerk een nieuwe start maken, zonder de pijnlijke fouten uit het verleden te vergeten of ontkennen.

De ‘Dag van het Jodendom’ werd in Nederland, als een in praktijk brengen van Nostra Aetate, ingesteld met de bedoeling om de kennis over het jodendom onder christenen te vergroten en de dialoog tussen joden en christenen te bevorderen. Op of rond 17 januari worden op verschillende plekken activiteiten georganiseerd. Er is bewust gekozen voor een dag vlak bij de Week van gebed voor eenheid (19 tot en met 26 januari 2025) waarin de oecumene centraal staat. Oecumene is het naar elkaar toe groeien, elkaar leren verstaan en het samenwerken bedoeld tussen de verschillende christelijke kerkgemeenschappen. Juist door de ‘Dag van het Jodendom’ hieraan te koppelen wil de Kerk benadrukken dat christendom en jodendom gemeenschappelijke wortels hebben en dichter bij elkaar staan dan bijvoorbeeld christendom en boeddhisme of jodendom en islam.