In onvervalst oorlogsjargon, in termen van overwinning, verlies en nationaal prestige zal komende tijd over sportprestaties gesproken worden, als deze zomer de Olympische Spelen losbarsten. Opmerkelijk eigenlijk. Maskeert al dat verbale wapengekletter niet het ideaal dat ten grondslag ligt aan de moderne Olympische Spelen: vrede en mondiale broeder- en zusterschap?

De Franse pedagoog en historicus baron Pierre de Coubertin had een obsessie met de oorspronkelijke Olympisch Spelen, de sportwedstijden uit het oude Griekenland die elke vier jaar gehouden werden tussen vertegenwoordigers van de verschillende stadstaten in het pan-Helleense heiligdom van Zeus, Olympia.

Die obsessie kwam niet alleen voort uit zijn liefde voor sport. De Coubertin deelde met dominicaan Henri Didon het denkbeeld dat sport essentieel is voor karaktervorming. Hij was er verder van overtuigd dat deelnemen belangrijker is dan winnen. Daarnaast was De Coubertin gefascineerd door het concept van Ékécheiria, een verplichte wapenstilstand tussen de Griekse stadstaten gedurende de Spelen. In zijn visie moesten er multinationale Olympische Spelen komen die zouden moeten bijdragen aan vrede en een toename van broeder- en zusterschap tussen de volkeren.

De Coubertin slaagde erin in 1884 het Internationaal Olympisch Comité (het IOC) op te richten dat in 1896, met veel Griekse hulp, de eerste moderne Olympische Spelen organiseerde in Athene met De Coubertin en Didon als gelukkige aanwezigen. Het olympisch avontuur was opnieuw begonnen en kreeg vanaf de spelen in Antwerpen in 1920 de beroemde, door de baron zelf ontworpen, ringenvlag als logo. De vijf ringen stellen de werelddelen Afrika, Amerika, Azië, Europa en Oceanië voor die door de sport verenigd zijn. Deze idealen worden verder aangescherpt als in 1992 de VN aan de participerende landen vraagt om vanaf een week voor de openingsceremonie en tot een week na de slotceremonie een olympisch staakt-het-vuren te respecteren.

U merkt het: het olympisch ideaal weerspiegelt de waarden van de kleine broeder van Assisi die elk schepsel broer en zus kon noemen en die zijn broeders opriep elke woning binnen te gaan met als eerste woord “Vrede aan dit huis”. Een herontdekking van dit ideaal kan onze verwarde wereld alleen maar ten goede komen.

Steven Cauchie ofm

Deze bijdrage verscheen eerder in het magazine Minderbroeders Franciscanen, 2024, editie 4.