Tijdens de WJD@home, een weekend voor katholieke jongeren, op Ameland eind januari 2024, worden er verschillende workshops aangeboden rondom het thema ‘Pelgrims van hoop’. Een van de workshops gaat over Franciscus als pelgrim van hoop. Broeder Steven vertelt over het leven van Franciscus en we lezen samen het verhaal van Franciscus en de wolf die het stadje Gubbio teistert tot Franciscus hem tam maakt. Iedereen geeft een eerste reactie, de anderen mogen alleen maar luisteren. In een volgende ronde reageren we één voor één op wat we gehoord hebben.

We ontdekken dat het verhaal een fabeltje lijkt, maar omdat er echte botten van een wolf zijn aangetroffen in het graf van de wolf in Gubbio, weten we dat niet meer zo zeker. Fabeltje of niet, “het is een verhaal met universele waarden”, volgens één van de jongeren, “een verhaal over barmhartigheid”. Het valt de jongeren op dat “Franciscus onvermoeibaar is, hij ondergaat het kwaad, gaat de angst tegemoet en zoekt uit wat het motief van het kwaad is. Daarbij heeft hij het volste vertrouwen in God.” Ook valt het de jongeren op dat Franciscus het heeft over ‘broeder wolf’, “hij ziet in de wolf zijn gelijke”.

Franciscus laat in dit verhaal ook zien dat er niet één oplossing voor een probleem is. “Er zijn meerdere manieren te bedenken hoe je om kunt gaan met die grote, woeste en bloeddorstige wolf”, aldus een van de reacties. De groep realiseert zich dat “ook wij als we niet gevoed worden een wolf kunnen zijn”.

Met dit verhaal maakt Franciscus duidelijk dat, hoe moeilijk het probleem ook is, je met vertrouwen op God een moeilijke situatie altijd het hoofd kunt bieden.

Bianca Akkermans,
stafmedewerker Franciscaans Jongerenwerk

Dit verslag verscheen eerder in het magazine Minderbroeders Franciscanen, 2024, editie 3