Als missionaris in Congo ging Placied Tempels zich steeds meer verdiepen in en luisteren naar hoe Congolezen zelf betekenis gaven aan hun doen en denken. Hij onderkende als een van de eerste dat hun wereldbeeld niet ‘kinderlijker’ of onsamenhangender was dan bijvoorbeeld het westerse. Hij beschreef de logisch consistente filosofie die hij in hun begrippensysteem zag. Zo ontstond in 1946 zijn boek Bantoe-filosofie, dat nog steeds internationaal geldt als een standaardwerk. Tempels voltrok als een van de eersten, de omslag van een koloniaal, eurocentrisch wereldbeeld naar een meer perspectivische kijk op culturen, zij het dat zijn boek niet onomstreden bleef. Tempels zag een grote schoonheid in de Bantoe-filosofie, die een eigen toegang tot de betekenis van het leven biedt. Kenmerkend citaat (dat ook op de omslagflap staat):

“We waren van mening dat we grote kinderen moesten opvoeden, wat tamelijk eenvoudig zou zijn geweest. Maar opeens wordt het ons duidelijk dat we met een volwassen mensheid van doen hebben, met zelfbewuste ziens- en levenswijzen, doordesemd met een eigen allesomvattende filosofie.”

Het boek ‘Bantoe-filosofie’ verscheen oorspronkelijk in 1946 zowel in het Nederlands als Frans. Recent verzorgde filosoof Angela Roothaan een geheel nieuwe hertaling in hedendaags Nederlands, voorzien van een inleiding.

Placied Tempels, Bantoe-filosofie, Noordboek (2023),
191 blz., € 19,90.