Ieder mens kan de woorden die hij leest, de kennis die hij verzamelt, de wetenschap die hij beoefent, gebruiken om er alleen zelf wijzer en geleerder van te worden. Die letter doodt, zegt Franciscus. Daarmee stel je jezelf boven de ander, toon je je ten opzichte van hem de meerdere. Maar veel kennis, letters en woorden zijn op zich niet belangrijk; wel de Geest die eruit spreekt.
Als je teksten bestudeert, overweegt en leert aan anderen, zorg er dan voor dat Gods Geest daarin vaardig kan worden, zodat je woorden levendmakend kunnen zijn. Laat je inspireren door de woorden van de Heilige Schrift. Dan krijgen jouw woorden zeggingskracht, omdat ze niet uit jezelf komen, maar van God.
Studie en lering hebben altijd iets van wederkerigheid. Je ontvangt de woorden en stellingen van de Heer God en door ermee aan het werk te gaan, door ze te bestuderen, door ze uit te leggen en te verkondigen in woord en voorbeeld, breng je weer eer aan God en geef je Hem alles terug: Gods Geest maakt levend!
De docent die voor mij poorten opende naar een levende liturgie, Huub Oosterhuis, bewaarde deze ervaringen diep in zijn hart. In een van zijn liederen schrijft hij: “O Geest, die levend maakt en voegt het al aaneen, wij zijn verstrooid geraakt, maar Gij houdt ons bijeen!” De Geest houdt ons bij elkaar en daardoor kan het vuur brandend blijven.
Ben van Bronkhorst ofm
Dit artikel verscheen eerder in het magazine Minderbroeders Franciscanen, nr. 5, 2023.
