Het Heilig Paterke 

Broeder Valentinus werd in 1828 in Tongeren geboren en trad in bij de minderbroeders franciscanen op 3 oktober 1849. Na zijn priesterwijding op 10 juni 1854 ontpopt hij zich als een schijnbaar onvermoeibaar biechtvader die vele uren in de biechtstoel doorbrengt. Als vriend van de gewone man en vrouw en als bevorderaar van de ofs (toen nog de derde orde geheten) werd hij in Hasselt zeer populair.

Als Valentinus op 1 januari 1905 in Hasselt overlijdt, na zijn gardiaan om toestemming te hebben verzocht, ontstaat er een volksbeweging rond zijn figuur. Dit leidt er toe dat Valentinus op 9 November 2003 werd zaligverklaard.

Bij deze gebeurtenis typeerde paus Johannes Paulus II hem in zijn preek als volgt: “Pater Valentinus Paquay is waarlijk een leerling van Christus en een priester naar het hart van God. Als apostel van de barmhartigheid bracht hij lange uren door in de biechtstoel, met een bijzondere gave om zondaars weer op het goede pad te brengen en mannen en vrouwen te herinneren aan de grootsheid van de goddelijke vergeving. Hij plaatste de viering van het eucharistisch mysterie in het middelpunt van zijn priesterlijk leven en nodigde de gelovigen uit om regelmatig de communie met het Brood des levens te komen doen. Zoals vele heiligen werd pater Valentinus op jonge leeftijd toevertrouwd aan de bescherming van Onze-Lieve-Vrouw, die werd aangeroepen onder de titel van ‘Oorzaak Onzer Blijdschap’ in de kerk waar hij opgroeide, in Tongeren. Moge je in navolging van zijn voorbeeld in staat zijn om je broeders en zusters te dienen en hen de vreugde te geven Christus in waarheid te ontmoeten!”