Rome, 8 december 2022

Aan alle minderbroeders van de Orde
Aan de contemplatieve zusters van onze familie
Aan de broeders, zusters en vrienden van onze Orde

Beste broeders en zusters,

Moge de Heer u vrede geven!

Deze kerst kijken we al uit naar de achthonderdste verjaardag van het kerstfeest van Greccio dat we in 2023 gaan vieren.

Daarin herkennen we tekenen van licht in duisternis, van vreugde te midden nacht en armoede.

“Eindelijk is de dag van vreugde nabij gekomen, de tijd van jubel. Uit veel verschillende plaatsen zijn de broeders samengeroepen. Mannen en vrouwen uit de omgeving, ontsteken, juichend van hart, kaarsen en fakkels om die nacht op te laten lichten waarvan de stralende ster elke dag en elk jaar verlicht. Ten slotte komt de heilige man Gods. Als hij allen ziet en ziet hoe alles is voorbereid, is hij blij. Inderdaad, de kribbe is voorbereid, het hooi wordt naar binnen gedragen, de os en de ezel zijn naar hun plek geleid. Daar krijgt eenvoud een ereplaats, armoede wordt verhoogd, nederigheid wordt geprezen en uit Greccio wordt een nieuw Bethlehem gemaakt.” (1 Cel 85)

Het licht van Kerstmis en het eeuwfeest van Greccio komen in een donkere tijd. De vrede wordt bedreigd in Oekraïne en de rest van de wereld, waar zoveel conflicten zijn, van het Midden-Oosten tot Afrikaanse landen, van het Caribisch gebied tot Midden- en Zuid-Amerika, en van Azië tot Oceanië. Veel van onze broeders en zusters leven binnen deze oorlogsgebieden. En zij blijven bij de mensen, vooral bij de armen.

Vandaag, meer dan ooit, maken we Jeremia’s hartenkreet de onze:

“We zoeken vrede, maar vinden niet het goede, geen tijd van genezing. In plaats daarvan is er terreur.” (3 Jer. 14:19)

Het is een roep om humaniteit en we maken ons die roep eigen door hem tot God te richten. Dat schudt ons wakker uit onze traagheid en afleiding en zet ons aan tot nieuwe actie en gedachten.

Vanuit deze roep om menselijkheid bereiden we ons, met Franciscus, voor op Kerstmis: “Want ik wil de herinnering aan dat kind dat in Bethlehem geboren is, uitdragen: door met mijn eigen lichamelijke ogen te zien wat dit kind in zijn ongemak nodig heeft. Hoe hij in een kribbe lag en hoe hij, met een os en een ezel erbij, rustte op hooi.” (1 Cel 84)

Met onze blik gericht op zowel het licht als op de duisternis van de nacht van Greccio en Bethlehem, sluiten we ons aan bij al degenen die vrede en hoop uitdragen. Dat is geen verdoving, maar een manier om de tekenen van de tijd te lezen, om in de duisternis van dit dramatische uur de tekenen te herkennen van een leven dat licht is voor de mensheid, een licht dat schijnt in de duisternis, zelfs als deze duisternis het niet verwelkomt. (vgl. Joh 1,4-5)

Het eeuwfeest van Greccio is een gelegenheid om het licht van het Evangelie te verkondigen in deze donkere tijden. Hoe? In de context van Gods menswording moeten we de aarde liefhebben. God kijkt met liefde naar de wereld in crisis. Daarom geeft Hij zijn Zoon en stelt Hij ons, in geloof, in staat om in de wereld van vandaag meer open deuren te herkennen dan verboden deuren, meer kansen te zien dan tekenen van de dood.

Ik noem enkele kansen en lichtpunten die ik vandaag in onze wereld kan onderscheiden.

De crisis van deze donkere tijd is een kans voor een nieuwe ontmoeting met Degene die arm werd voor ons. Dat geldt voor ieder individueel en voor onze broederschappen, die een grondige en dringende hervorming nodig hebben als ze een leefbare en geloofwaardige toekomst willen hebben.

De crisis van deze donkere tijd is een kans om ons geloof en roeping te herbevestigen, met essentiële woorden en daden en door nieuwe relaties. Franciscus gaat naar Greccio met broeders, boeren, armen en de heer van de plaats, zonder barrières.

De crisis van deze donkere tijd is een gelegenheid om te luisteren naar het evangelie van vrede, dat het criterium is om het geloof in Jezus Christus als herinnering en profetie te doordenken. Het is een gelegenheid om onze roeping als broeders en zusters, contemplatief, klein, zachtmoedig en vredig op een nieuwe, dynamische en creatieve manier te interpreteren.

De crisis van deze donkere tijd is een kans om de dialoog te cultiveren: de oorlog in Oekraïne toont de verontrustende en pijnlijke tegenstelling tussen christelijke kerken. Het is een provocatie die de manipulaties ontmaskert welke religie tot een machtsmiddel maakt,  wat nooit ‘instrumenten van het koninkrijk’ kan zijn.

De crisis van deze donkere tijd is een kans om de theorie en praktijk van geweldloosheid te cultiveren, die diepe evangelische en franciscaanse wortels hebben. We moeten die steeds opnieuw verdiepen, zelfs in onze eigen kring.

Lieve broeders en zusters!

Met het feest van de Onbevlekte Maagd, in het hart van de Advent, bereiden we ons voor op een kerst, zowel helder als donker, zoals in Bethlehem, waar het Kind wordt geboren en tegelijk bedreigd. Zoals in Greccio, waar Clara ons uitnodigt met de woorden: “Kijk, zeg ik, in deze spiegel, dat wil zeggen, zie de armoede van Hem die in een kribbe werd geplaatst, gewikkeld in inbakerende kleren. O, wonderbaarlijke nederigheid! O verbazingwekkende armoede! De Koning der engelen, de Heer van hemel en aarde, wordt in een kribbe gelegd.” (4 Ag, 19-21)

Laten we deze gave van boven verwelkomen, “Want zoals de aarde haar scheuten voortbrengt, en zoals een tuin ervoor zorgt dat wat erin gezaaid is, opkomt, zo zal de Here God gerechtigheid en lof doen opkomen voor alle volken.” (Jes 61:11)

Vrede is een geschenk, niet ons werk. En daarom werken we samen met de Heer voor de bloei van de volheid van het leven dat Hij over iedereen wil uitstorten.

In deze geest bied ik ieder van jullie mijn broederlijke beste wensen aan voor een Heilig Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar 2023, het begin van het franciscaanse eeuwfeest. Moge het een Kerst zijn waarin we, in gebedsvolle verwachting, met velen kunnen uitroepen:

“Laat het uit de hemel rijkelijk regenen.
Laat de aarde opengaan, opdat de zaligheid opkomt
en gerechtigheid ontkiemt.
Ik, de Heer, heb het geschapen” (Jes 45:8)

Uw broeder en dienaar

Massimo Fusarelli ofm
minister-generaal