Franciscus heeft na lang zoeken ontdekt hoe je de opdracht die de Bijbel ons geeft – God loven – in praktijk brengt. Hij vond het antwoord in de natuur. Een bloem doet haar hele leven niets anders dan groeien en steeds meer bloem worden. En een schaap groeit en wordt zo steeds meer schaap. Dan is het onze opdracht God te loven door steeds meer mens te worden. Zelfs God vond het de moeite waard Mens te worden!

Maar we moeten, volgens Franciscus, nog een stap verder. Een bloem wordt niet zomaar bloem. Een tulp wordt tulp en geen roos. Wij moeten ook niet zomaar ‘mens’ worden, maar ‘onszelf’. Word zoals jíj bedoeld bent, wat daar ook voor nodig is.

Dat is geen gemakkelijke opdracht. In tegenstelling tot planten en dieren laten mensen zich gauw afleiden. Daarover vermaant Franciscus ons. Wij zijn te veel bezig met het vinden van een betere baan dan de buurman of het hebben van meer vrienden op Facebook dan een ander. Dáár gaat het juist niet om. Het gaat er ook niet om ‘perfect’ te worden. Jij bent een uniek totaalpakketje aan goede en minder goede eigenschappen. Dat totaalpakketje zul je moeten omarmen.

In mijn schooltijd ben ik veel gepest. Ik mocht van de pestkoppen niet mijzelf zijn. Daarom is dit idee mij zo dierbaar. Van God mág ik wel mijzelf zijn. Het is mijn houvast. Ik deel het ook graag met leerlingen op scholen. Het ‘jezelf worden’ duurt ons hele leven. En als we eruit zijn… zijn we thuisgekomen bij God.

Hans-Peter Bartels ofm

Dit artikel verscheen eerder in het magazine Minderbroeders Franciscanen, nr. 6, 2022.