Naar aanleiding het verhaal van Franciscus en zijn ontmoeting met de melaatse schilderde Otto Egberts zijn schilderij ‘Malumen’ (1990).

Ik citeer uit de beschrijving in De nieuwe kleren van Franciscus:

“Er staat een man op, afgesneden bij de borst, het hoofd bedekt met een doek, waarachter hij zich lijkt te verschuilen (…). Het schilderij is geen illustratie geworden van de ontmoeting tussen de heilige en de melaatse maar een autonoom beeld dat vragen stelt. Wie staat er afgebeeld? Is het de melaatse, die zichzelf vol schaamte met een doek heeft bedekt? Of is het Franciscus met een monnikskap, die zich verschuilt om de zieke niet te hoeven zien? Is het een middeleeuwse beul bij een terechtstelling, als symbool voor de onontkoombaarheid van de dodelijke ziekte? Is het de dood zelf? Of schilderde Egberts misschien de toeschouwer of de kunstenaar? En wat ziet de in zichzelf gekeerde figuur?”

Otto Egberts (Vlaardingen, 1949 – Rotterdam, 2019) was actief als schilder, tekenaar en beeldhouwer. Daarnaast was hij docent aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. In zijn werk heeft hij bijzondere aandacht voor de geïsoleerde mens die er nauwelijks in slaagt contact te maken met anderen.

Egberts is bekend van zijn bijna volledig abstracte tekeningen, gedomineerd door grijstinten. Hij omschreef zijn werk zelf als “geprofessionaliseerde twijfel”, bedoeld om de “kwetsbaarheid van het zijn aan te duiden.”

Het schilderij ‘Malumen’ bevindt zich in het depot van het franciscaans museum W in Weert.

Voor meer informatie: De nieuwe kleren van Franciscus, Provincialaat Franciscanen, 2003, de catalogus bij de gelijknamige, reizende tentoonstelling met kleurenreproducties van de tentoongestelde werken, alle gemaakt in opdracht van de Minderbroeders Franciscanen in Nederland.

Fer van der Reijken