De Franciscaanse Kroon
De zeven vreugden van Maria
Oktober is de rozenkransmaand. Een mooie gelegenheid om de Franciscaanse Kroon voor te stellen.
Zelfs mensen die weinig of niets met het katholieke geloof op hebben, weten vaak wel hoe een paternoster of rozenkrans eruitziet. Het rozenkransgebed is dan ook nog steeds zeer populair in de katholieke wereld. Het is een erg oude gebedsvorm die zijn oorsprong zou kennen bij de woestijnvaders in Egypte en in de Middeleeuwen geperfectioneerd en verspreid werd door de dominicanen. Door de populariteit van de dominicaanse rozenkrans zijn er verschillende afgeleide gebeden ontstaan. Zo ook bij de franciscanen.
Ze merkte op dat het een mooiere kroon zou zijn indien hij dagelijks zeven vreugdevolle momenten uit haar leven biddend zou herdenken.
De Ierse historicus van de orde, broeder Lucas Wadding (1588-1657), plaatste het ontstaan van de Franciscaanse Kroon of Serafijnse Rozenkrans in het jaar 1422. De volgende legende hoort daarbij. Een franciscaanse novice zou voor zijn intrede de gewoonte hebben gehad Maria elke dag een bloemenkroon aan te bieden. In het noviciaat bleek het niet mogelijk aan deze gewoonte vast te houden. De novice begon hierdoor aan zijn roeping te twijfelen. De Heilige Maagd Maria wilde hem troosten en verscheen daarom aan hem. Ze bedankte hem voor de kronen uit het verleden, maar merkte ook op dat het een mooiere kroon zou zijn indien hij dagelijks zeven vreugdevolle momenten uit haar leven biddend zou overdenken. En zo geschiedde.