Franciscaans Jongerenwerk
Afgelopen najaar vond in Megen weer een Franciscaanse Jongerendag plaats. Rianne Blom nam eraan deel en volgde de workshop ‘Natuurmandala maken’, begeleid door zuster Elisabeth Luurtsema osc.
“Soms laat je op een plek bewust of onbewust iets achter”
We liepen 15 minuten in de kloostertuin rond om Gods schepping in ons op te nemen. Daarna maakten we samen de mandala, beginnend vanuit het centrum en symmetrisch opbouwend met bloemen, blaadjes, bessen, takjes en valappels. Zelfs met boerenkool uit de moestuin.
In de tuin kwam ik veel veren tegen. Deze staan voor mij symbool voor het proces waar ik in zit. Elke veer heeft een eigen verhaal: welk dier heeft ze verloren of hier bewust neergelegd? Zo is het ook met het leven. Soms stop je op een plek en laat je bewust iets achter, andere keren laat je onbewust iets achter. Zo heeft elk mens en elk dier zijn eigen verhaal en plek in de schepping.
Ineens zag ik een grote krekel. Hij was niet bang voor mijn grote mensenhanden en bleef heel rustig zitten toen ik hem oppakte. Ik mocht van dit beestje warmte en liefde ervaren. Zo bijzonder! Samen met zuster Elisabeth heb ik het beestje bestudeerd. We deelden onze verwondering over zijn rust, warmte en liefde.
Na een dik uur lag er een mooie, kleurrijke mandala in de kloostertuin. Helaas bleef de krekel niet zo lang in de mandala zitten. Maar wat is Gods schepping prachtig en groot! Als je maar de tijd neemt en bewust rondkijkt is er zoveel moois te zien en om van te genieten, dat het bijna onwerkelijk is.
Rianne Blom
Dit artikel verscheen eerder in het magazine Minderbroeders Franciscanen, nr. 1, 2022.
